Hoe wordt AdBlue gemaakt?

U hebt vast wel eens van AdBlue gehoord als u benzine moest tanken. Weet je wat het is? Deze vloeistof wordt op de markt gebracht door TotalEnergieServices en is onmisbaar geworden voor dieselvoertuigen. In dit artikel leest u waar AdBlue voor wordt gebruikt en hoe het wordt geproduceerd.

Het AdBlue-systeem werd in 2015 geïntroduceerd om aan de EURO 6-norm te voldoen. De Euro 6-norm is de norm die lagere NOx-niveaus in de uitlaat van dieselvoertuigen voorschrijft. Systemen die AdBlue vereisen, zijn sinds 2017 een generiek systeem op diesel geworden. Het is nu gemonteerd op de meeste huidige dieselmotoren.

AdBlue is nu een gangbaar product, dat wordt verkocht bij Total-tankstations. Het is ook te vinden in autocentra. AdBlue is verkrijgbaar in jerrycans of rechtstreeks aan de pomp.

AdBlue is een waterige oplossing met een massaconcentratie van 32,5% ureum. Dit betekent dat, om 1 ton AdBlue te produceren, de AdBlue-productielijn 325 kg ureum moet invoeren voor 675 kg gedemineraliseerd water. Voor een product van de beste kwaliteit moet het water zo zuiver mogelijk zijn. Het AdBlue-proces vereist daarom een zeer grondige behandeling. Dit zorgt ervoor dat het vrij is van onzuiverheden. Dit wordt gemeten met geleidbaarheidstests: hoe minder mineralen het water bevat, hoe minder geleidend het is. Nadat het water is verwarmd en gezuiverd, kan het ureum worden toegevoegd en geroerd om ervoor te zorgen dat de oplossing homogeen is.
De productielijn mengt de AdBlue die vervolgens in een tank kan worden opgeslagen. AdBlue kan op deze manier worden opgeslagen of rechtstreeks in vaten, IBC's of zelfs tankwagens, afhankelijk van de bijbehorende logistieke eisen.
Het gebruik van water dat bij de productie van AdBlue niet aan de specificaties voldoet, vormt waarschijnlijk de grootste bedreiging voor uw katalysator en dus voor uw voertuig. Daarom is het van essentieel belang dat u AdBlue betrekt van een leverancier die het volgens de wereldwijde ISO-specificatie produceert.

De belangrijkste producenten van AdBlue zijn TotalEnergies, GreenChem, Yara en Brenntag, maar het is ook mogelijk voor een klein bedrijf om zelf AdBlue te produceren, aangezien het productieproces vrij eenvoudig is.

Er zijn ook veel wederverkopers die AdBlue in verschillende formaten herdistribueren: in blikken, jerrycans of met een pomp.

De verpakking van AdBlue heeft geen invloed op de kwaliteit ervan. AdBlue is ook bekend onder verschillende namen: DEF, DeNOx.

Aangezien het handelsmerk AdBlue® eigendom is van de Duitse Vereniging van de Automobielindustrie (VDA), moet het mengsel voldoen aan een specifieke norm: ISO 22241, die garandeert dat het product voldoet aan de DIN 70070-norm. Deze norm stelt de grenswaarden voor het ureumgehalte vast, maar ook de maximumdrempels voor minerale verontreinigingen die niet mogen worden overschreden om het AdBlue-label te verdienen.
Op de naleving van deze normen wordt toegezien door de Europese Unie en de VDA. Zij zijn veeleisend en het is noodzakelijk deze vloeistof industrieel en niet met de hand te produceren om de conformiteit ervan te waarborgen.

Ureumoplossingen die in industriële rookgasbehandeling worden gebruikt, kunnen afwijken van de ISO 22241-norm door een hogere concentratie ureum te bevatten, soms tot 35 of zelfs 40% van de massa.

Palamatic Process heeft kant-en-klare productielijnen voor AdBlue ontwikkeld: PalBlue® Skid en PalBlue® Process.